Cycle Sport Groningen

• 11 nov. 2019 11:40:00

CSG op de baan!

We zijn vlak voor Apeldoorn als Bram terloops opmerkt dat hij het contract trouwens niet ondertekend heeft, en sinds dinsdag ook geen reactie meer heeft gehad op zijn vragen over wat we allemaal mee moeten nemen. Hij lijkt zich daar geen zorgen over te maken, in tegenstelling tot de rest van het gezelschap. Voor dag en dauw opgestaan, thuis van alles geregeld om hier uberhaupt te klunnen zijn en dan misschien ook nog niet kunnen fietsen? Bram's noodplan bestaat vast uit een kopje koffie met taart op een terras (dat is in ieder geval heel vaak zo), maar de rest staat daar ongetwijfeld minder positief tegenover. 

Wij willen verdorie die baan op, en de opluchting is dan ook groot als bij de 73e keer proberen de automatische schuifdeur opeens openzoeft. Snel uit de burgermanskleren in de blote kont, om die vervolgens weer te hullen in kekke fiietspakjes van divers pluimage. We zijn op de baan, dus de schoenen zijn mooi gepoetst, de benen zijn geschoren en menig gloednieuw setje sokken ziet voor het eerst het daglicht. 

Met een kleine 20 man en vrouw sterk volgen we vandaag namelijk een baanclinic in Omnisport te Apeldoorn. De meeste van ons zijn compleet bleu, maar een paar van ons hebben wat ervaring. Niet dat het helpt, want iedereen moet gewoon mee in het metier en tempo van de dag. De fietsen worden voor ons geselecteerd en afgesteld door Bas van Toor, die naast zijn lucratieve clownscarriere ook pedalen monteert en zadels op hoogte ouwehoert. Dat we graag om 10 uur willen beginnen kan hem weinig schelen, dus om 10:20 staan we klaar voor de start. Voor ons staat een Leon van Bon-lookalike, wat op zich klopt, want het is zijn broer. Matthijs van Bon kon zelf ook heel behoorlijk fietsen en gaat ons nu inwijden in de geheimen van het gekromde hout.

Eerst een remoefening, dan een kleine slalom en vervolgens een stukje op het vlakke deel. So far, so good. Nog geen gewonden, wat gezien ons gezelschap een wonder mag heten. Dan is het tijd voor het echte werk: in peloton de baan in. Eerst tussen de rode en zwarte lijn, en steeds een stukje hoger. Waar het merendeel wat bibberig was voor de steile, hoge bochten zit iedereen binnen een ronde of 5 a 6 helemaal bovenin. Supergaaf, wat een kick! Daarna is het tijd voor een kop-over-kop-oefening, waarbij de eerste moet uitwaaieren in de bocht en vervolgens weer achteraan moet sluiten. Ook dat gaat prima, genieten geblazen.

We sluiten af met een oefening waarbij iedereen na wegspringen uit het peloton een rondje moet goedmaken op het peloton. Heel gaaf, heel zwaar en als de clinic is afgelopen zijn de sterke verhalen maar moeilijk te volgen doordat iedereen er steeds doorheen hoest. Droge lucht, de lompe hardrijd(st)ers van CSG en wat onderlinge competitie, dan krijg je dat. 

We hadden een soort van gekoerst, dus reden genoeg om flink uit te pakken bij de MacDonalds nadien. Na de vele hoogtepunten die we al hadden beleefd kon dit er ook nog wel bij. Wat ons betreft een ervaring die voor herhaling vatbaar is. En Bram: dank voor het uitstekende regelwerk!