Cycle Sport Groningen

• 15 okt. 2018 14:30:00

Dubbele winst en een 3e plek bij de ICW Schaphalsterzijl

Zondag 16 september, alweer een paar weken geleden, werd door onze wielervrienden van Spaak voor het eerst de ICW in Schaphalsterzijl georganiseerd. Een mooie omloop over wierden en terpen, door de weilanden waar de wind vrij spel had.

Bij de dames reden Anouk en Mieke een attente koers, hetgeen uiteindelijk resulteerde in winst voor Anouk en een keurige 5e plek voor Mieke.

Mieke en Anouk schreven gezamenlijk onderstaande verslag vanuit de dameskoers:

Op zondag 16 september was het dan zover... De ICW in Schaphalsterzijl.

Met dank aan trainer Guido hadden we hier al een keer getraind en wisten we dus ongeveer waar we naar toe moesten. Het was koud en er was een dikke bui op komst... Maar... eens moest toch de eerste keer zijn...

Koersen, wat is dat eigenlijk? Nou dat was ons duidelijk gemaakt tijdens een baanclinic eerder die maand: verstoppen in het peloton (tactisch positioneren) en soms ook een klein beetje gemeen zijn. Wij zijn helemaal niet gemeen dus hadden we wel een beetje last van 'koud-water-vrees'. Na een korte warming-up was daar ineens 'de start' met maar liefst 9 dames aan de start!

Best gesoigneerde dames en, ondanks dat we niemand kenden, begrepen we dat het ook niet echt 'normaal' was om je even voor te stellen aan je tegenstanders.... Dus dat ook maar niet gedaan...

Eenmaal van start bleek al wel dat een aantal dames z.s.m. een gat wilden creëren. Daar kwam toch dat positioneren van de baanclinic goed van pas! Na 1,5 ronde lagen er al 2 dames af... En dat terwijl we 5 ronden á  zo'n 6,5km moesten fietsen! Na 2 ronden werd er opnieuw aan het gaspedaal getrokken en toen zat ik (Mieke) dus verkeerd in de waaier.. Helaas trokken de dames door en belandde ik in de achtervolg met 2 "tandje hoger dames". Na een beetje doorfietsen kwamen we erachter dat het "missie kansloos" was. 

Stoppen deden we niet dus uiteindelijk zijn we gefinisht met een kort sprintje. Maar... gelukkig hadden we een CSG-dame, Anouk, bij ons die in de ontstane kopgroep zat en ook nog eens goed kon meetrappen.

In die kopgroep (o.a. ik, Anouk) bleek het waaier-kunstje ook met 3 onbekende dames te werken. Met het nodige geroep (sneller naar rechts!! -Tijdrij- gewoonte die nogal de overhand had de laatste tijd-), ging het er dusdanig gemoedelijk aan toe dat zelfs toen de concurrent de bocht uit vloog, we automatisch even inhielden om te wachten. Ik vond het bijna verwarrend. Geeft toch wel een hele mooie energie. En meer sportief dan schelden op elkaar, maar dat terzijde. In volledige focus lukte het me nog net af en toe te bedenken hoe ik dit tempo nog meerdere ronden ging volhouden, maar keus was er niet dus gewoon doorgaan, doordraaien en rammen. Eenmaal het laatste rondje in bleef de sprint vrij lang uit, wat niets afdeed aan het spel dat wel degelijk werd gespeeld deze gehele laatste ronde. Nog keurig overnemend dacht ik halverwege 'Ja bekijk het even', toen de windkracht 4-5 weer over het kale land stoof en ieder braaf achter bleef.  Kwestie van inhouden en het vormt zich wel weer. En dan wacht ieder als een roofdier op zijn prooi. de streep. aanval, mee, dijk op, kom hier streep, finish. Tweede. wow! Nee eerste zelfs, bleek nadat de Kannibaal-dame bekende buiten klassement mee te fietsen vanwege haar licentie. Wat een grap, wat leuk zo met elkaar op de dijk in -daar komt ie- Schaphalsterzijl. De gemoedelijkheid nog niet losgelaten werden handjes geschud, complimenten gegeven en spraken we af Spaak te bedanken voor deze organisatie door laat in de middag daar naar de prijsuitreiking te gaan. Toch weer die vrouwen, daar waar het podium van de mannen een eenzame bedoeling was. De prijzen liggen nog bij mij. Bier is wel op intussen. Op naar volgend jaar! 

Dit was echt een leuke ervaring! Daarom zijn we zeker van plan om volgend jaar wat laagdrempelige dameskoersjes in de agenda op te nemen!

En daarvoor organiseren we nog een specifieke training gericht op koersen dus dat gaat helemaal goedkomen!

De heren reden ook nog een koersje, hetgeen alsvolgt samen te vatten is:

Bij de sportklasse en recreanten nam CSG vanaf de eerste kilometer de koers in handen. De rode trein was zelfs zo goed vertegenwoordigd in de kopgroep, met 7 man op 13 vluchters, dat er ook wel gewonnen móest worden. In een wat rommelige finale werden renners gelost, kwamen achterblijvers weer terug, maar ondanks alle spielerei en schermutselingen werd er door circa 18 man gesprint om de winst. Dit was een kolfje naar de hand van onze secretaris en Marco sprintte dan ook in de laatste kilometer iedereen uit het wiel. Bram legde beslag op de derde en laatste podiumplek.

Bij de Amateurs A nestelde Niels zich aanvankelijk in kansrijke positie in de kopgroep, maar toen deze diep in de finale in twee groepen uiteenviel, zat hij net achter de breuk. Uiteindelijk sleepte Niels een puike 9e plek uit de brand.

Na afloop werd e.e.a. gevierd met koffie en een biertje bij Wielercafé Spaak...